Relacja Tadeusza Lutaka

Tadeusz Władysław Lutak ps. „Pancerz”, ur. 29 sierpnia 1917 r. w Żarnowej jako syn Piotra i Katarzyny z domu Dudek. Ukończył szkołę powszechną, z zawodu masarz. Ochotniczo zgłosił się do służby wojskowej. 25 listopada 1937 r. przydzielony do szkoły podoficerskiej jako elew 2 Baonu Pancernego w Żurawicy. Od 1 lutego 1938 do 30 września 1938 w Szkole Podoficerskiej, po ukończeniu której został przydzielony do kompanii czołgów lekkich (Vickersów) jako goniec motocyklowy. 1 sierpnia 1938 r. otrzymał dyplom „Dobrego Strzelca”. We wrześniu 1938 r. mianowany starszym strzelcem. Brał udział w zajęciu Zaolzia, Spiszu i Orawy. Od 1 września 1939 r. w walce jako goniec jeździł motocyklem Sokół 1000, a po przekroczeniu Sanu zdobycznym niemieckim motocyklem. Brał udział w ciężkich walkach pod Myślenicami i Jordanowem.