Antoni Snawadzki

Biografia

Urodził się w 1897 r. w Kaliszu i wychował w patriotycznej atmosferze. W 1915 r. porzuciwszy  szkołę,  wstąpił  do  Legionów Polskich, później działał w konspiracji POW. Po odzyskaniu niepodległości służył w Wojsku Polskim w żandarmerii. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. w oddziałach gen. Stanisława Bułaka-Bałachowicza. Dostał się do niewoli bolszewickiej, lecz mimo tortur i wydanego wyroku śmierci uciekł i przedostał się do Polski. W 1921 r. walczył w III powstaniu śląskim. Po zwolnieniu z wojska pracował w ochronie obiektów przemysłowych. Pasjonował się fotografią, lecz nie udało mu się podjąć działalności zawodowej w tej dziedzinie. W 1939 r. wziął udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji pozostał w mieście i prywatnym aparatem fotografował jesienią 1939 r.  zniszczone budynki, ślady walk i ekshumacje ofiar. Został aresztowany 19 stycznia 1940 r. przez niemiecką po licję. Jego późniejsze losy pozostają do dziś tajemnicą. W czasie Powstania Warszawskiego kolekcja uległa rozproszeniu. Część odbitek została odnaleziona na terenie Warszawy i trafiła do zbiorów Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce oraz do Muzeum Historii M.st. Warszawy. Dużą partię zdjęć w 1966 r. przekazał Głównej Komisji Bolesław Modzewski. Zdjęcia te są sygnowane pseudonimem autora ANWIJABOWADZKI, utworzonym od pierwszych liter imion i nazwiska: Antoni WIktor Jarema Bończa-Snawadzki. Do Głównej Komisji trafiły również wykonane w latach osiemdziesiątych reprodukcje fotografii, pozostających w posiadaniu rodziny autora. Obecnie największym zbiorem zdjęć Antoniego Snawadzkiego dysponuje Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.

Zdjęcia

Podziel się: