Antoni Heda ps. „Szary”

Biografia

syn Jana i Antoniny z Dziurów, urodzony 11 X 1916 r. w Małomierzycach k. Iłży. W latach 1931–1936 uczył się w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej w Radomiu. W 1936 r. został zatrudniony w Zakładach Starachowickich.

Podczas wojny obronnej 1939 r. walczył w bitwie pod Iłżą w składzie 12 Dywizji Piechoty. Po klęsce Polski zaangażował się w działalność Związku Wali Zbrojnej. W lipcu 1940 r. aresztowany na terenie okupacji sowieckiej. W czerwcu 1941 r. Zdołał uwolnić się z twierdzy brzeskiej. Schwytany przez Niemców, osadzony na krótko w obozie dla jeńców sowieckich, z którego zbiegł. Komendant Podobwodu ZWZ–AK Iłża. Dowodził akcją rozbicia niemieckiego więzienia w Starachowicach 6 VIII 1943 r., po której zorganizował oddział partyzancki „Kedywu”. W 1944 r. podczas akcji „Burza” dowódca II batalionu, a następnie 3 Pułku Piechoty Legionów AK. Odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy.

Zaangażował się w działalność konspiracji poakowskiej. Dowodził akcją rozbicia więzienia w Kielcach nocą 4/5 VIII 1945 r. W 1948 r. aresztowany , a dwa lata później skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach karę śmierci, zmienioną na dożywocie. W 1956 r. wyszedł na wolność, a w 1959 r. został zrehabilitowany.

Po 1956 r. był aktywnym działaczem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a następnie niezależnego środowiska kombatantów Armii Krajowej. W 1981 r. wybrany na przewodniczącego Niezależnego Związku Kombatantów przy NSZZ „Solidarność”. Internowany od początku stanu wojennego do połowy czerwca 1982 r. Działacz Konfederacji Polski Niepodległej. W 1990 r. zorganizował Światową Federację Polskich Kombatantów, której został prezesem. W 2006 r. mianowany generałem brygady w stanie spoczynku. Zmarł 14 II 2008 r. w Warszawie.

Zdjęcia

Podziel się: