Halina Wasilewska

Biografia

Halina Wasilewska ps. „Krystyna” (21 III 1899 – 8 II 1961), ur. w Anglii (dokładnie na statku wiozącym rodziców do Anglii), córka pierwszego ministra spraw zagranicznych II RP Leona Wasilewskiego i Wandy z Zieleniewskich, starsza siostra niesławnej pamięci Wandy Wasilewskiej, działaczki komunistycznej. Studiowała na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, otrzymując absolutorium Wydziału Filozoficznego. Po zrobieniu specjalizacji z biologii pracowała jako nauczycielka w gimnazjum żeńskim we Lwowie.
W latach I wojny światowej uczestniczyła w służbie sanitarnej I Brygady Legionów w Jabłonkowie, Kętach i w Wiedniu, a w 1918 r. byłą kurierką KN 2 POW w Krakowie. W przebraniu mężczyzny uczestniczyła w obronie Lwowa jako telefonista 6. kompanii 5. pp Legionów, a następnie brała udział w dalszych walkach z Ukraińcami jako dowódca patrolu telefonicznego 6. pap. W wojnie z bolszewikami nie uczestniczyła tylko dlatego, że zapadła na ciężką chorobę płuc. Po zakończeniu działań wojennych była jedną z organizatorek ruchu pwk. W latach 1928–1934 pełniła funkcję komendantki Okręgu Lwowskiego PWK i równocześnie kierowniczki kobiecego referatu WFiPW w Okręgowym Urzędzie WFiPW DOK VI Lwów. Od 1939 r. była komendantką Centrum Wyszkolenia Instruktorek PWK w Warszawie. We wrześniu 1939 r. objęła komendę Kobiecego Batalionu Pomocniczej Służby Wojskowej przy Dowództwie Lwowskiej Brygady Obrony Narodowej. Brała czynny udział w obronie Lwowa aż do jego kapitulacji.
W październiku 1939 r. została zaprzysiężona w Okręgu Lwowskim SZP. Od 1941 r. pełniła funkcję referentki wyszkolenia w Szefostwie WSK KG ZWZ w Warszawie. Aresztowana w 1943 r. i więziona na Pawiaku. 3 IV 1944 r. wywieziona do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck. Po wyzwoleniu obozu została komendantką, w stopniu majora, 2. Batalionu Pomocniczej Służby Wojskowej Kobiet przy I Dywizji Pancernej gen. Maczka w Meppen. Zmarła w Londynie. Pochowana na cmentarzu Eccleshow w Stafford. Odznaczona była Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz Medalem za Wojnę.

Oprac. Anna Eliza Markert

Zdjęcia

Podziel się: